ul.1 Maja 17, 77-100 Bytów
Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż się dziecku rozebrać, pocałuj je na do widzenia i wyjdź.
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić.
Nie obiecuj: „jeśli pójdziesz do przedszkola dostaniesz lalkę (samochód)”, kiedy będziesz odbierała je z przedszkola możesz dać mu jakiś malutki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania.
Kontroluj się, co mówisz, zamiast: „ Już możesz wracać do domu”, powiedz: „Teraz idziemy do domu”. To niby niewielka różnica, ale pierwsze zdanie sugeruje sytuację przymusową, drugie - nie.
Nie zmuszaj, aby dziecko po przyjściu do domu zaraz opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola ojciec. Rozstanie z tatą jest często mniej bolesne.
Czas pobytu małych dzieci 3-4 latków w przedszkolu w miarę możliwości nie powinien być zbyt długi.
Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Pozostaw w szafeczce dodatkowe rzeczy do ubrania, uprzedź je, że gdy pobrudzi lub zmoczy ubranie, przebierze się w czyste.
Odbierając z przedszkola nie wypytuj, dlaczego założyło inne rzeczy. Jeśli samo ci o tym opowie, wysłuchaj cierpliwie, staraj się nie narzekać i nie dziwić.
Pozwól zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę - przytulankę, poprzez kontakt z czymś bliskim przypominającym dom stwarza się dziecku poczucie bezpieczeństwa.
W rozmowach o przedszkolu podkreślaj jego dobre strony, ale nie odbieraj dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać go na duchu. Warto rozpoznać sytuacje trudne, przedyskutować postępowanie. Dziecko powinno wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej Pani tak samo jak mamie.
Warto nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami danej grupy. Warto dowiadywać się o różne sprawy dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu, jak radzi sobie podczas zabaw i zajęć, czy ma jakieś problemy i nad czym dobrze byłoby popracować w domu.
Pamiętaj:
Opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez rodziców do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do dziecka, ale wynikają z naszej troski o dziecko, na które rodzice patrzą zawsze przez różowe okulary. Należy pamiętać, że przedszkole jest partnerem rodziców. Wiedza i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane i pogłębiane w domu. Dla dobrej adaptacji potrzebne jest systematyczne zaangażowanie ze strony rodziców w życie przedszkola.
Cele programu powinny wskazywać nauczycielowi kierunek działań umożliwiający realizację podstawowych zadań wychowania przedszkolnego, jakim jest wspomaganie rozwoju dziecka.
Niska samoocena i brak pewności siebie często wynikają z wychowawczych błędów. Dlatego warto wiedzieć, jak krytykować i jak chwalić, by młodzi ludzie mieli prawidłową samoocenę. Rozmowa z Jolantą Kwasiborską-Suchecką, psychologiem.
Teraz, kiedy już chcę czasem sam decydować nadal oczekuję, że będziecie spełniać moje życzenia, jednak nie bez ograniczeń. Mimo tego, że teraz wydaje Wam się, że nic nie stoi na przeszkodzie zaspokajania wszystkich moich pragnień – uwierzcie mi – na dłuższą metę nie wyjdzie mi to na dobre.
