Ubieranie dziecka do przedszkola

Ubieranie dziecka do przedszkola

Jakie ubrania, jakie obuwie:

• spodnie, spódniczki na gumkę, ani za luźną ani za ciasną
• piżamki wciągane lub zapinane na guziki, jeśli dziecko już radzi sobie z tym
• nakrycie głowy, także w okresie letnim
• buty wyjściowe: bezpieczne (nie drewniaki i nie śliskie), łatwe do zakładania, zapinane na rzepy, sznurowane, jeśli dziecko już sobie radzi ze sznurowaniem
• kapcie: na gumowej podeszwie, zakryte, nie sznurowane, łatwe do założenia biżuteria: zostaje w domu.

Jak ubierać: na „cebulkę", która najlepiej zabezpiecza przed przegnaniem lub zziębnięciem.

Zapasowa bielizna i ubranie: są to rzeczy, które leżą w przedszkolu i są wykorzystywane, gdy zachodzi tego potrzeba, np. piżamka, majteczki, bluzka, rajstopki, chusteczki jednorazowe.

Właściwe ubieranie dziecka do przedszkola jest szczególnie ważne w kształtowaniu samodzielności. Wygodne ubranie, które dziecko może łatwo rozpiąć, ściągnąć, zdjąć czy podciągnąć wpływa korzystnie na szybkość jego samodzielnych działań i poczucie osiągania sukcesu.

Ubiór 3-latka a samodzielność w korzystaniu z toalety

Dzieci sygnalizują swoje potrzeby fizjologiczne w ostatniej chwili i wtedy liczy się każda sekunda. Jeśli dziecko ma na sobie spodnie na gumkę, to samo może je szybko ściągnąć i zrobić siusiu. Natomiast, gdy ma na sobie spodnie dżinsowe, zapinane na metalowy guzik i suwak, to musi wykonać dodatkowo kilka trudnych dla niego czynności. Najpierw musi poradzić sobie z guzikiem, który na ogół trudno się rozpina. Potem musi rozpiąć gruby, metalowy suwak, w który czasem „wsuwa się" za długa koszulka czy bluzeczki. Taka nerwowa szamotanina opóźnia lub blokuje właściwe spełnienie potrzeby i często kończy się zmoczeniem rzeczy.

Gdy spodnie mają dodatkowo skórzany pasek lub szelki to samodzielne poradzenie sobie w toalecie jest dla 3-tatków za trudne. Szelki zapinane są na guziki lub metalowe klamry; są długie i często przy robieniu siusiu wpadają do sedesu. Nauczycielka zawsze gotowa jest do pomocy maluchowi ale czy zdąży . pomóc wszystkim mając 25 dzieci w grupie?

Dzieci w przedszkolu myją ręce z podciągniętymi rękawami by ich nie zmoczyć. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy rękawy bluzeczek są odpowiednio luźne. Gdy są za ciasne i nie dają się podciągnąć dziecku bardzo trudno będzie ich nie zmoczyć.

Obuwie

Kapcie. Najlepsze są kapcie na gumowej podeszwie, zapinane na rzepy bo dziecko może samo je założyć i zapiąć. Kapcie wiązane nie nadają się, gdyż żaden 3-latek nie potrafi wiązać sznurówek. Przy tym sznurowadła plączą się, robią się na nich supły, wypadają, gubią się.

Buty do chodzenia po dworze powinny być wygodne i na tyle luźne, by dziecko samodzielnie mogło włożyć do nich stopy, bez specjalnego wciskania. Najlepiej, gdy buty zapinane są na rzepy, bo wtedy dziecko samo potrafi je włożyć i zapiąć, czyli szybko staje się samodzielne. Buty sznurowane zdecydowanie wydłużają czas ubioru i opóźniają wyjście do ogrodu. Ale przede wszystkim ograniczają dzieci w osiąganiu samodzielności w zakresie ich możliwości. Za małe lub zbyt ciasne buty są przyczyną wielu trudności podczas zakładania, często kończących się płaczem. Tych negatywnych reakcji emocjonalnych warto uniknąć; można im łatwo zapobiec kupując luźne i wygodne buciki.

Inne uwagi odnośnie ubioru

Szczególną uwagę należy zwrócić na sprawność suwaków przy kurtkach. Dzieci nie potrafią same ich zreperować natomiast gdy zaczyna zajmować się tym nauczycielka, to robi to kosztem nic zwracania uwagi na pozostałe dzieci. Trzylatek z czasem nauczy się sam zaciągać i rozpinać suwak ale ten musi być sprawny.

Wszystkie ubrania dziecka w przedszkolu powinny być oznakowane (najlepiej inicjałami), gdyż maluchy często gubią drobne części swojej garderoby, takie jak rękawiczki, szaliki, apaszki.

Wszystkie powyższe uwagi wypływają z doświadczenia pracy z dziećmi trzyletnimi. Mamy nadzieję, że będą one pomocne w przygotowaniu Państwa dziecka do przedszkola.